AYRILIK İSYANI
Gidince gönülden gözünün nuru
Çoğalır dünyanın gamı kederi
Kurumaz yanağının o ilk yağmuru
Kaç yürek ki bir ayrılığın ederi
Bilinmez sebepler yüklenir geceye
Halbuki günde bilenir vedaların gideri
Kelepçe tutmaz bilekler bağlanmış
Sözcüklerse karanlığa yazılmış
Ey ruhun ve bedenin ölü yıkayıcıları
Ey aşk yoksunu cansız büyücüler
Korkmayanlar Eros'un oklarından
Ey gösünden duman tüten ateş
Kıskançlık şamarını yüzlere indiren
Hangi ayrılıktan zevk alırsınız
Hangi mutsuzluk daha keyiftir size
Ve hangi Tanrı'nın buyruğudur
Bu hicran bu kurumuş gözyaşları
Gidin artık bu diyardan
Kanatmayın gülüşlerini kuşların
Dilsiz sabahların çığlığıyla
Düşün yakalardan gidin uzaklara
Bahar günleri tomurcuk daha
Gelincikler papatyalar ve ötekiler
zaferakarsu **
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder