CANSIZ ÇAĞLAR
Yaz son demlerini yüklemiş eylüle
Yaşlanan güzden sakınan bir adam
Mavi düşlerini ısıtıyor hayalinle
Virane bakışlarında saklı bir umut
Belli çok zamanlar yaşamış gözleri
İçinde intiharlar büyütür korkusuzca
Çeker silahını basar tetiğine gecenin
Kanatır dudaklarını tuzlu sabahların
Artık gitmek vaktidir yiten anılardan
Karanlık sesi titreşir sisli dağlardan
Ellerinde çok yılların tenha mutluluğu
Akan bir nehir gibi bu cansız çağlardan
zaferakarsu**
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder