KÜÇÜK YÜREK
Yorgun rüzgarlarla yürüdüm ilk yazlara
Hasret tüterken bu kentin yollarında
Bir yeşil umut ektim kör karanlıklara
Ateşin suyu vurduğu kuytuluklarda
Bir dokunsan ruhumun yalnızlığına
On bin yıllık yeşil kırmızıya dönüşür
Uzaklarda gözün gittiği en son da
Bakışı kırık bir can ekmeğini bölüşür
Yılların yaşları vuruyor bakışlarıma
Güneş durmuyor hiç gönül yaralarıma
Niye düşlerim geceden daha karanlık
Bu koca dünya dar mı bu küçük yüreğe
zaferakarsu**
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder