KÜL VE GÜL

KÜL VE GÜL

Ey uzak hasretlerin güz türküsü
Ey kekik kokulu zamanlar ruhu
Tükendi bütün sevgileri insanlığın
Kar yağıyor kardeşliğin altın tahtına
Ellerimiz kaçmaklar gözlerimiz korkmak
Yerle gök arası saklanmış tirşe sessizlik
Kanıyordu vurulup düşen körpe kuşlara
...
Kaçak çay kıvamı akşamlara akardı rüzgar
Düz damlı evlerin kör pencerelerini vururdu
Kurşun ıslığı geceler evveli çığlık çığlık
Köpekler suskun kuyruk toplamış ürkeklik
Can sağ olması kapı aralarında bir sesten ötekine

Sonra benim gülüm
Aşk yamalı güz bulutları
Esmer bir Türkçe'yle ağıdını yakıyordu Anadolu'nun
Kınsız hançerler iniyordu böğrüne böğrüne
Benimse içim sen ayazı sönmez ateşler külü
Peşimiz ölümün karanlık gölgesi/ gökyüzü insafsız
Kırılmış havalarda bir soğuk nefes başıma çöken

Ah benim gülüm
İklimsiz zamanlarda sevdim gülüşünü
Kimseler bilmeden dere tepe dostluğunda
Paslanmış yakışlar bilense de ıssızlığıma
Damarda yanmamış oksijen coşkusunda
Derindeki volkanlar çavlan olup akardı
...
Ve güz geldi ülkeme gülüm
Akıl tutulması bir çılgınlık diz boyu
Hiçlik uğruna barış ayak çiğnemesi sakız
Sazdan sözden uzak kül grisi sabahla / gül açmaz
Sen dağda ben şehirde bir umut mavisi
Adı sevda özgürlük türkülerimiz zafer hüsranı
Mecbur ayrılıkların yanık ezgisi ırklanmış
Kardeşliğin kırgın yüreği binlerce kırklanmış
Hüzünlü vedalara akan gözlerle aklanmış
Dile küskün öze dargın söze yangın vurulmalara
Güz geldi gülüm
Güz ötesi zemheri ay'ı söktü havamız gülüm
İçimde ırkçı bir ayrılık ahlaksızlığı ben sonrası tufan
İçinde neyim var'ın dış mihrakları
Ve çok adamların akıl almaz akılsızlığı

Vah beni vah benim gülüm
Yüreğimin zamansız açanı
Sen barut sesinde umutsuzluk
Bende anason kokulu yalnızlık
Hangi sebebin izahı bu ayrılık
Kapımız savaş yeri camlarda kış
Yokluk yoksulluk perişanlık halimiz
Ne yana dönsek doğmuyor ki güneş

Ah be devran
Senin de düzüne düzüne selam olsun
Yolum yönüm karardı ıssızım bu gün
Yorgunum sessizim vurgunum can evimden
Akşam çökmüş gözüme sevdanın cem'indeyim
Dışarı kan gölü gönlümde sevmekler dem'i
Ey kül / ne harlı kalan gri / hüsran karası
Karanlıklar hakimi dur kal orada
Ay'sızım bu gece gelme üstüme üstüme

zaferakarsu** RÜZGAR GÖÇÜ