İLKYAZ YEŞİLİ
Bulutlar mı kirpiklerde ağlayan
Kuşlar mı akşamlara ağıtlanan
Ekim mi yoksa başımızda dellenen
Öyle kızıl/ öyle kızgın/ kışa yetkin
Yapraklara vedalı kestane ağaçları
Sabırlı bir zemheriye kur yapıyor gibi
Durmadan büyüyen o hırslı karanlık
Ömür çarkını boyuyor kendi rengine
Öyle ki dondurur suyu ve elleri
Yeni bir ton kuşanır tunçtan sabahlar
Susar cümle çiçekler ve dilleri
Hazana kanar bereketli topraklar
Böyle havalarda mı tükenir sesi
Dağların gamzesindeki gülüşlerin
Ya göçmen kuşları yazına ağlayan
Yuvayı terkeden güdüsel kaçışların
Artık ay'ın ayazı kimliksiz geceler
Gündüze baskın ve kahpe sevdaya
Ve gökçe pençeleri kanlı serçeler
Buzdan daneleri ekerler zamana
Düşlerinde ilkyazların yeşili
zaferakarsu **
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder