GÜNEŞE SELAM

GÜNEŞE SELAM

Söyleyin güneşe gelsin
Rengini tutmak istiyorum gözlerimde
Giderken küskün vedaların ardına
Suskun bulutlar atıyla
Düşlerin karardığı sessizlikte
Demir duvar dört yanda

Bakmak istemiyorum geriye
Cümle anılarım tutuşur
Söyleyin papatyalara
Sarı beyaz taç yapraklara
Açmasınlar aşkı yalanlara
Salınırken mavi sabahlara

Havada hicran / hava pas kokusu
Yürekte yas / yürek ricat borusu
Ve can sızısı göz kapatması
Susuz ruhumun başına yağan
Kan yağmurları beter-i boran
Değmesin kimse kara hüznüme

Koca şehirde olmamıştır böyle
Sevdasından ölümü doğuran
Toprak bakışlı vedalara güneş gömen

Uyurum şimdi hiç uyanmadan
Otlarda ağaçlarda tohum tutarım
Ve şarkılarda gün açar umudum
Kuraklıklar içinden sisi yararak
Sesim kanar serseri sokaklara
Güneşi yontarım el tırnak tel tel
Serperim ışıkları kör pencerelere
Köşe başlarında ne sevinçler içi
Ki açılsın gözlerim yeni sevmelere

Söyleyin güneşe gelsin
Benliğim hazır buz ateşinde yanmaya

zaferakarsu**