İÇSEL BİR GEZİNTİ VII

içsel bir gezinti VII

en çok 

sarhoşluğum da düşüyorsun aklıma

bu, ben de ayıp bir

kimsesiz bir sevda gibi yalnızlığımda

köhne bir gülüşün sessiz isyanıyla

yürürken, eskimiş gecenin içinde sararmış aya...

ve ben sarhoşum 

hani derler ya adam akıllı,kör kütük

körle kütük ne mana veriyorsa yan yana

sarhoşluğuma

çözemedim daha bu kafayla

iyi tarafı sarhoşluğun 

seni unutmadığımı hatırlıyorum ya

yetmez mi

arkada kalmış karanlık yanım şimdi

samanyolu 

heranın göğsünden fışkıran ak süt

"milky way"

yıldız yıldız tanrı olan aşkıma

imgeli bir şiir yazmaz mı bir t/uzak...

sussam

bilgenin akıl dolu sözlerine bir zaman

hep aynı melodi kulaklarımda tırmık tırmık

ne rüzgarlar ninnisi, ne umutlar mavisi

ve ıssızın içinde söze sıkıştırılmış hayır

sabahın şerrine bedel tütün ve zifir kokulu

sitemsiz dualar, yol açıklığı dilekler

aslında,umusu dönmek kurgusu, bir heves

ağır akan şafak vakti rüzgarları tutsağı

ve savrulu saçlar, incinik yürekler yangısı...

.........

ölüme teslim duygularla gitmek mi lazım

bilinmez soru bu sensiz bir muamma

acımasız bir düşünceye tapmak mı yoksa

umursuzluk 

zayıf bir inanç uğruna çok kanmak tanrıya

bir sözle, bir bakışla, bir gülüşle 

kıyıdan, köşeden öyle korkak, öyle meraklı...

.........

ve şair

sözü saza çaldıran

inanılana inanmayan

yazdığını yapmayan bir homoseksüel

yalancının teki allayan pullayan 

karayı ak yapan

düşkünün biri düşmeye yatkın

ve hep gitmekler yoldaşı

papatya kokulu sabahlarda

ama hiç gitmeyen aslı/han, nesli/han

yerleşik düzene yerleşen klan boy babası

uzaklar içi anlaşılmayan gerçek, yanılgı yakını ...

zaferakarsu**