İÇSEL BİR GEZİNTİ XII

İÇSEL BİR GEZİNTİ XII

Ve yağmurlar basar gözleri
Kanarsın kirpiklere sessizden

Sonra aşık olursun
Olmaz bir sevdanın zoruna
Gecelere yazılan ıssızlık

Bir sarhoşluk siner başına
Yüreğine çöken tuzlardan
Kimseler demeden
Düşer eski'si düşüne
Kimlerin yastığına duş'
Yanarsın yanar
Anlayan anlarda
Olmaz ki sana eş

Sen sus yine de
El alem duymasın
Çorba icer misin
Bastırır ana/sonu

Zaten kimsesizsin
Yalnızlık bile uzak yalnızlığına
Dağ yelisin saçlarda çıngırak
Kuş sesli ağlamaklı kulak
Yağmur olsan ne fayda
Her yerin kurak
Ben ağlarım
Yol ağlar
Zaman gözyaşı

Sus artık
Ben sana şarhoşum
Seninse gözlerin kaymış
Yorgunsun dünden
El yorgun
Diz takatsiz
Dil biçare
Sözden kırık
Sazdan uzak
Özden yok
Git gittiğin ıraklara
Ne umar ne bulursun
Zümrüt-ü Anka'dan beri
Ulu bilge bırakmış zaten bilgeliği
Kaf dağının ardı kendi derdinde
Enflasyon bin
İnsanlık on para
Kal desem kıyamam faizin çok
Git desem ederin ağır
Nasıl da sus'um sana
Teşnesi canıma

Sarhoşum ya sen sarhoşu
Nasıl anlatsam
Ben aşk-ı tanrı varıyım
Nereden bilecekler
Ben sana kovulsam da
Hiç gitmeyen yarıyım

Ne olur duymasın el alem
Ben sana en yakın
Ben sana
El tutması
Göz yakması
Söz utam'ı
Öz sevdası
Ateşten közden külden artanı
Sağa sola bölünmeyen
İkisi bir' etmeyen
Kefen bezi ve arşını
Kıble-i yön
Dua-ı kabul
İtiraf-ı ihanet
Biraz sosyalist
Aslında faşist en çok
Sana küs bana dargın
Yaz yalanı bir yorgun
Yürek pası
Yoklar yası
Ses kıvrımı
Göz kaçımı
Çok çiçekler sarısı
Ne yeşiller kurusu
Yürekte çürüyen aşk kırmızısı

Git artık ben uzağı
Yoruldum sana
Telden dilden bir uzam
El vedası ses yitimi bir edep
Bir koca boşluk her yanı hiçlik
Hiç bir renge bakmayan

zaferakarsu * *