İMZA GÜNÜ

İKİ ŞİİR DİZESİ

Bir şiirin iki dizesiyiz
Sen başta ben sonda
Vurulmuşuz imgelerimizden
Sen virgül ben nokta

Biraz maviyiz biraz deniz
Öyle hırçın öyle özgür
Boyanmışız gözlerimizden
Sen kırmızı ben yeşil

De ki sevgi olsun yolumuz
De ki kardeş olsun adımız
De ki barış olsun ahdımız
Sen gülüş ben mutluluk

Adını sen koy/ mesela İstanbul
Ünsüz feryatların çığlığıyla
Seviyor çiçeğinin hüznünde
Sen papatya yani/ ben tâcı

Gecenin karasıdır tan yerinde ağlayan
Terkisinde akşam vakti hüzzamları
Ufukta dünyasına çağlayan bir güneş
Puslu sakalıyla yokluğuna bin isyan

Kem yazar mı hiç şair şiirine
Meşk sofrasında aşkı aramaz mı
Velev ki ayrılık düşmüş sineye
Öte yanda sualini soramaz mı

Dedim ya bir şiirin iki dizesiyiz
Bazen saz oluruz dağlara
Çoğu zaman da söz göklere
Şark çıbanı gibi belli özümüz
İnsana çıkar illa yönümüz
Ne yangınlara teşnedir közümüz
Yar yüzüdür yeryüzüdür can sözümüz
Yaban çileği böğürtlen gelincik çiçeği
Cümle kuşlar/ serçe dahil ve turnalar
Yaprak kanat semayı yırtan
Dişten tırnaktan boğazdan artan
Doğum günü vuslat vakti türkü cemi
Biri birine kavuşmayan iki dize
Bir şiirin içinde kanayan
Uçları yanık sevda mektupları

Çek kalemi şimdi şair
Vur imgenin ince beline
Dilini bekliyor şiir
Kur zamanı aşkın seline

zaferakarsu**